Recommended Reading List |
Arık, M. B. (1998). Değişen toplum değişen karikatür. Avcı, A. (2003). Toplumsal eleştiri söylemi olarak mizah ve gülmece. Bergson, H. (2014). Gülme. Cantek, L. (2014). Şehre göçen eşek: popüler kültür, mizah ve tarih. Çeviker, T. (2010). Karikatürkiye: Karikatürlerle Cumhuriyet tarihi 1923-2008. Freud, S. (2012). Espriler ve bilinçdışı ile ilişkileri. Güler, Ç. ve Güler B. U. (2010). Mizah, gülme ve gülme bilimi. Koestler, A. (1997). Mizah yaratma eylemi. Morreall, J. (1997). Gülmeyi ciddiye almak. Nesin, A. (2001). Mizah=Gülmece. Cumhuriyet dönemi Türk mizahı. Öğüt Eker, G. (2014). İnsan kültür mizah. Öngören, F. (1998). Cumhuriyet'in 75. yılında Türk mizahı ve hicvi. Özer, A. (2007). Karikatür yazıları. Sanders, B. (2001). Kahkahanın zaferi: yıkıcı tarih olarak gülme. Şenyapılı, Ö. (2003). Neyi, neden, nasıl anlatıyor karikatür kim, niye çiziyor!?. Tekinalp, Ş. ve Uzun, R. (2009). İletişim araştırmaları ve kuramları. Tellan, B. (2015). Uykusuz habercilik: alternatif medya olarak mizah dergileri. Direniş çağında Türkiye'de alternatif medya. Topuz, H. (1986). İletişimde karikatür ve toplum. Topuz, H. (1997). Başlangıcından bugüne dünya karikatürü. Usta, Ç. (2009). Mizah dilinin gizemi. Yaylagül, L. (2010). Kitle iletişim kuramları: egemen ve eleştirel yaklaşımlar. Zıllıoğlu, M. (2010). İletişim nedir?. |