| Okuma Listesi |
Arık, M. B. (1998). Değişen toplum değişen karikatür. Avcı, A. (2003). Toplumsal eleştiri söylemi olarak mizah ve gülmece. Bergson, H. (2014). Gülme. Cantek, L. (2014). Şehre göçen eşek: popüler kültür, mizah ve tarih. Çeviker, T. (2010). Karikatürkiye: Karikatürlerle Cumhuriyet tarihi 1923-2008. Freud, S. (2012). Espriler ve bilinçdışı ile ilişkileri. Güler, Ç. ve Güler B. U. (2010). Mizah, gülme ve gülme bilimi. Koestler, A. (1997). Mizah yaratma eylemi. Morreall, J. (1997). Gülmeyi ciddiye almak. Nesin, A. (2001). Mizah=Gülmece. Cumhuriyet dönemi Türk mizahı. Öğüt Eker, G. (2014). İnsan kültür mizah. Öngören, F. (1998). Cumhuriyet'in 75. yılında Türk mizahı ve hicvi. Özer, A. (2007). Karikatür yazıları. Sanders, B. (2001). Kahkahanın zaferi: yıkıcı tarih olarak gülme. Şenyapılı, Ö. (2003). Neyi, neden, nasıl anlatıyor karikatür kim, niye çiziyor!?. Tekinalp, Ş. ve Uzun, R. (2009). İletişim araştırmaları ve kuramları. Tellan, B. (2015). Uykusuz habercilik: alternatif medya olarak mizah dergileri. Direniş çağında Türkiye'de alternatif medya. Topuz, H. (1986). İletişimde karikatür ve toplum. Topuz, H. (1997). Başlangıcından bugüne dünya karikatürü. Usta, Ç. (2009). Mizah dilinin gizemi. Yaylagül, L. (2010). Kitle iletişim kuramları: egemen ve eleştirel yaklaşımlar. Zıllıoğlu, M. (2010). İletişim nedir? |
| Katalog İçeriği |
Mizah ve Gülme Kavramları, Mizah ve Gülme Kuramları; Kavramsal Olarak Mizah Sözcüğünün Kökeni ve Mizahın Olgusal Tanımı; Mizahın Alanları, Çeşitleri/türleri; Mizahın Tarihi, İşlevleri ve önemi; İletişim ve İletişim Aracı Olarak Mizah ve Karikatür Olgusu ve Karikatürün Kavramsal ve Olgusal Tanımı, İşlevleri, Önemi; Dünyada ve Türkiye'de Karikatürün Gelişimi ve Mizah Yayıncılığı; Eleştirel Mizah Olarak Karikatür; Karikatürün Politik Yönü ve Karikatürist. |
Anadolu Üniversitesi 
Türkçe 
İngilizce